In ons gezin met 2 kinderen liep niet altijd alles van een leien dakje. Vaak was er strijd tussen de kinderen en met ons. Dit komt omdat onze beide kinderen gedragsproblemen hebben.
Als ouders wil je het beste voor je kinderen en al gauw hadden we in de gaten dat we dit niet alleen konden oplossen. We namen contact op met De Toegang. Er kwam een gesprek bij ons thuis. Hier konden we al onze zorgen en vragen bespreken.
Adviezen en tips
De Toegang zag onze zorgen en gaf het passende advies. Zo krijgen wij de mogelijkheid om één tot twee keer per week ons weer op te laden om de rest van de week weer aan te kunnen.Vanuit verschillende organisaties kregen wij allerlei adviezen en tips. Er werden veiligheidsplannen opgesteld, vanwege de toenemende zorgen en de grenzen die onze kinderen steeds verder opzochten. En zodat onze kinderen zo lang mogelijk thuis konden wonen.
Ingrijpende beslissing
De Toegang zag ook dat de opvoeding, ondanks alle ondersteuning, ons als ouders steeds zwaarder viel en ons uiteindelijk te zwaar werd. Met alle hulpverleners is er toen besloten om de kinderen om verschillende redenen uit huis te plaatsen. Een enorm ingrijpend iets, maar het kon niet anders.
Veel contact
Wekelijks hadden we met alle organisaties veelvuldig overleg. Corona maakte alles extra ingewikkeld. We mochten niet op de groepen komen vanwege het risico op corona. Dan weet je dus niet hoe de slaapkamers van de kinderen eruit zien. Dat was lastig! Gelukkig veranderde dit langzamerhand en konden we ze op de groep bezoeken.
In tussentijd hield De Toegang contact met ons. Ook om te kijken naar de toekomst en hoe nu verder.
Weer thuis
Ons oudste kind kwam na ruim vier maanden weer thuis wonen. Die ging een opleiding volgen en kreeg ambulante begeleiding thuis.
Met onze jongste ging het nog niet zo goed. Er dreigde een gesloten plaatsing. Dit zagen wij als ouders niet zitten. Na overleg met De Toegang is besloten om ook ons jongste kind weer thuis te laten wonen.
Als het thuis toch niet werkt..
Helaas leverde ons kind thuis steeds meer strijd, werd dreigend naar ons als ouders, ging niet meer naar school en kon niet aan onze (inmiddels aangepaste) basisregels voldoen. Na 3,5 maand ging het niet meer en werd onze jongste naar een crisisopvang gebracht. De medewerker van De Toegang is met allerlei partijen in gesprek gegaan om een zo passende mogelijke vervolgplek te vinden. Dit werd een behandelingsplek met een school op het terrein.
Ons kind mocht, wanneer hij dat wilde, in de weekenden en vakanties naar huis. Na een tijdje gaf ons kind zelf aan graag weer terug te willen naar de omgeving waar wij woonden. Samen met de Toegangsmedewerker, met wie hij een goed contact had, werd gekeken gekeken naar hoe deze woonplek er voor hem uit moest zien en werd er een mooie plek gevonden.
Geleerd
Wij hebben als ouders geleerd dat het soms goed is wat afstand te nemen. Daarom hebben wij besloten dat onze jongste op de fiets of met de bus naar huis mag komen als dat even nodig is. Wij gaan nu puur op de relatie zitten en proberen het leuk met elkaar te hebben. De opvoedkundige zaken worden zo veel mogelijk door de woonvoorziening opgepakt. Dit lijkt voor ons allemaal een betere balans op te leveren.
Uiteindelijk kunnen wij als ouders zeggen dat de Toegang op het juiste moment heeft ingegrepen. Zo kregen wij als ouders weer wat meer tijd voor ons zelf, ons weer op konden laden en zo voor onze kinderen weer prettige ouders konden zijn.